Mapusok

Mapusok

Ngayong gabi,

pansamantala ko munang ihihimlay

ang napapagal kong katawan

sa isang espasyong matipid

na itinira para sa’kin

ang espasyong ito

na matagal ko na ring inangkin–

ito ang aking pagmamay-ari.

Sa mga sandaling ito,

nananatiling gising ang aking ulirat

habang pinakikiramdaman

ang batingaw ng mga sikmurang

kumakalam–

hindi lang sa akin, kundi sa kanila rin.

Di maiiwasang magkadikit

ang mga nanlilimahid na katawan

ng bawat isa sa amin

habang nakasanayan na ang paglanghap

sa hanging pinakaitan ng halimuyak.

Ngayong gabi,

kasama ko silang muli

at ang pinagsama-samang espasyong ito

na aming inari

ay tinawag naming “mundo.”

*alay kay prex, salamat sa inspirasyon.